5 ene 2012

Isaac Díaz Pardo

Hoxe morreu Isaac Díaz Pardo, pintor, ceramista e deseñador, entre outras cousas. Por se no te decatas, o colexio leva o seu nome desde que se creou. Que este vídeo, no noso blog, sexa a nosa pequena homenaxe para un gran home. E se queres saber máis da súa vida, escóitao nesta entrevista

27 comentarios:

Diego Prieto dijo...

Eu tamén o escoitei pola tele, é unha pena que morrese.

Sara dijo...

Que pena que morrera esa gran persoa.
B
I
C
O
S E ATA OUTRA...

Iago dijo...

Que penaaaa eu vino na tele e tamén na Voz de Galicia

Mario Aller dijo...

A el seguro que lle gustaría saber que Diego, Sara e Iago tivérono nos seus pensamentos. A min tamén, e a Ismaíl... Que grandes sodes, rapaces! :-)

Sara dijo...

Moitas grazas Mario.
B
I
C
O
S E ATA OUTRA...

Ismail de Saidabad dijo...

Parece que non houbo sorte con eses Reis Magos. Aínda non me contaron nada, e tan malos non foron... Que lles pasaría?

Sara dijo...

Ismaíl a min trouxeronme moitas cousas e sobre todo unha que me fai moita ilusión ir que é o "open mutua de Madrid"
B
I
C
O
S E ATA OUTRA...

Mario Aller dijo...

Pois alégrome por ti, Sara, que está merecido... :-) Ese Open é de tenis?

Diego Prieto dijo...

Mario, para que día é o examen de coñocemento do medio?

Sara dijo...

Si,Mario é tenis e eu xogo ao tenis.
B
I
C
O
S E ATA OUTRA...

meritxell dijo...

Hola Mario eu escoitei a noticia tan triste na tele e unha pena que morrese un gran home como Issac Díaz Pardo.Eu xa lle dixen ao meu pai que seguro que poñias algo no post sobre el,pois o noso cole chamase así.
A min os reis magos trouxeronme unha boneca e 7 libros, entre eles estaba un que recomendaba o papel do cole, NATA E CHOCOLATE.Onte puxenme a lelo e ao final o termiei ,estoubo moi ben, pois ensina a xente a ser bo compañeiro, dos que teñen enfermedades neste caso ser albina.A miña nai tamén o leu e lle gustou moito.Bicos desde Ourense fai un tempo xenial.

Clara dijo...

Estoy escribiendo desde mi nueva tablet

Mario Aller dijo...

Clara, que suerte! Ya nos dirás de que tablet se trata... Saludos

Ricardo dijo...

PORFIN PODO ESCRIBIR UN COMENTARIO A MIÑA NAI CASTIGARAME MOI SEBERAMENTE SIN MAQUINAS SEN TELE E SEN ORDENADOR.
(Eu non fixera nada jejeje)

María Luisa dijo...

Me da mucha pena que se aia morto Isac Díaz Pardo,
eu tamén lo vin pola tele.

b
i
c
o
s
María Luísa 5ºB

Sara dijo...

María Luisa esas faltas,hai que mellorar.

Mario Aller dijo...

Tes razón, Sara, e iso que agora temos dous correctores. Pero mañá aprenderá a usalos ela soa... :-)

Diego Prieto dijo...

Que ben que hoxe fumos a policía local e aprendemos o que fan e xogamos á Wii.

María Luisa dijo...

Xa o provei, eu escrivin o texto nun corrector :o copiei, e o peguei aquí.

Mario Aller dijo...

María Luisa, pois mañá probaremos con este texto para ver que ocorre... Saúdos

Clara dijo...

Que ben e que mal,hoxe fomos a policia local pero eu mais ainara so escoitamos as explicacions dos seus coches e un pequeno video animado e non dou tempo a facer nada mais.
Saludos e ata outra.

Diego Prieto dijo...

Pois se María Luísa o probou non se porque escribiu escribir con v.

ANDREA dijo...

Hoy me lo pase muy bien en el edificio de la policía local aunque en el de apagar el fuego en vede calentarme las manos se me congelaron aunque fue la parte que mas me gusto de todo lo que hicimos hoy la pena es que no pudimos hacer todo lo que estaba previsto por el tiempo pero nos dijeron que íbamos a volver.

Mario Aller dijo...

Diego, mañá teremos que facer unha investigación CSI para este caso tan raro raro... :-)

Gloria dijo...

Mario, xa sei que grupo sanquíneo teño, e 0+ a universal. Que pena que Isaac Díaz Pardo se morrera.
E porcerto, Iago díxome que mirara o meu blog e agora dígolle eu: xa, xa sei que non ten nada, é porque fixemos un vídeo pero temos que montalo e non podíamos porquie el ten que traballar pero a semana que viene ao millor stá un víeo, é interensantísimo.

Brais Ramos dijo...

Si a verdade é que eu tamén sinto a morte de Isaac Díaz Pardo.
C
H
A
O

Mario Aller dijo...

Si, Brais, foi unha a súa morte, pero é unha alegría verte por aquí... :-)
Saúdos